معنی تیز راندن - جستجوی لغت در جدول جو

تیز راندن

لغت نامه دهخدا

جلو راندن، به جلو راندن

(هََ)

بجلوراندن. حرکت دادن بسوی مقابل. بجانب مقابل روان ساختن. هدایت کردن چیزی یا کسی بسوی مقابل:
تو مرا بگذار زین پس پیش ران
حد من این بود ای سلطان جان.
مولوی

لغت نامه دهخدا

تیز گرداندن

(اِ تِ کَ دَ)

تند و بران گرداندن. برنده و حاد ساختن لبه یا نوک چیزی مانند شمشیر و نیزه و جز اینها، قوی گردانیدن. تند گرداندن:
جهاندیدگان را همه گرد کن
زبان تیز گردان به نیکوسخن.
فردوسی.
... مفاصل را نرم کند و فرمانبردار کند وحفظ را تیز گرداند و دل را قوت دهد. (نوروزنامۀ منسوب به خیام). رجوع به تیز و دیگر ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا

عیش راندن

(دَ)

عشرت کردن. خوش گذراندن:
چو سعدی عشق پنهان دار و لذت جوی و آسایش
به تنها عیش میراند که منظوری نهان دارد.
سعدی.
مرا پنج روز دگر مانده گیر
دو روز دگر عیش خوش رانده گیر.
سعدی.
گلیم بین که در آن بر چه عیش میراند
سیه گلیمی من بین که دورم از بر او.
سعدی

لغت نامه دهخدا

کمیز راندن

(رَ دَ)

بول کردن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

پیش راندن

بجلو راندن، حرکت دادن بسوی مقابل (مرکب و غیره را) : تو مرا بگذار زین پس پیش ران حد من این بود ای سلطان جان، (مثنوی)

فرهنگ لغت هوشیار